Au Douz Tens Nouvel: Chansons De Trouveres

Ensemble Celadon, Paulin Bündgen

De trouvères traden in de voetsporen van de troubadours, verspreidden hun liefdesliederen van hof tot hof en leverden zo hun eigen bijdrage aan het idee van de middeleeuwse hoofse liefde. Geschreven in de langue d'oïl, de voorloper van het moderne Frans, roepen de liederen niet alleen de ongenaakbare, prijzenswaardige dame op, maar ook het kleine boerenmeisje, dat met veel minder tederheid het hof wordt gemaakt. Een hele wereld, hoofs, kleurrijk en feestelijk, wordt afgebeeld in de liederen aan de maagd, de weefwerken, de lenteliederen en de chansons à refrein van Guiot de Dijon, Moniot d'Arras, Gautier de Coincy, Thibaut de Champagne en zelfs de trouveresse Maroie de Diergnau.

anon.:
 Bele Yolanz
 En mai au douz tens nouvel
 En un vergier`
 Enmi la rousee
 Lai de la Pastourelle
 L'autrier quant je chevochoie
 Non veul mari
 Volez vos que je vous chant

Champagne, T:
 Ausi comme unicorne sui

Coincy:
 Hui matin a l'ajournee

Dijon:
 Chanteir m'estuet por la plux belle

Maroie de Diergnau:
 Mout m'abelis

Meaux:
 Trop est mes maris jalos