Sonate Pour Piano Et Violon/Concert

Isabelle Faust (violin), Alexander Melnikov (piano) & Salagon Quartet

Een van de meest uitmuntende kamermuziekduo's van onze tijd, Isabelle Faust (met darmsnaren op de beroemde Stradivarius "Vieuxtemps") en Alexander Melnikov (op een Érard vleugel van rond 1885), wijden zich aan de Vioolsonate (1886) van César Franck en onthullen met onvergelijkbare sonoriteit en dichtheid de oorspronkelijke poëtische kracht van dit veel uitgevoerde meesterwerk van het Fin de Siècle. Francks invloed op Ernest Chaussons Concert is onmiskenbaar. Chaussons belangrijkste kamermuziekstuk, dat zes jaar na Francks Sonate werd geschreven en net als de Sonate werd opgedragen aan de grote violist Eugène Ysaÿe, combineert elementen van de populaire laatromantische genres van het pianokwintet en het strijkkwintet. In de handen van Faust en Melnikov en het Salagon Kwartet, die ook op antieke instrumenten spelen, krijgt het concerto een delicaat lichtgevende frisheid. Het genuanceerde en subtiele spel van het ensemble vult het tonale profiel van Isabelle Faust en Alexander Melnikov heel goed aan. Een referentie-opname.

Chausson:
 Concert in D major for piano, violin and string quartet, Op. 21
  W/Salagon Quartet
 
Franck, C:
 Violin Sonata in A major

"Alexander Melnikov en Isabelle Faust hebben samen al voor een hartverwarmende discografie gezorgd, en ook nu voegen ze er een groot juweel aan toe. Het is niet moeilijk een aantal doorslaggevende redenen te noemen om deze cd onverwijld aan te schaffen. Luister naar het begin van César Francks welbekende Sonate in A. Met Melnikov op een Erard uit 1885 en Faust op haar ‘Vieuxtemps’-Stradivarius met darmsnaren verdwijnt de heroïek uit het begin en krijgt de muziek iets ontroerend aarzelends, alsof de componist voorzichtig zijn grote teen in het water steekt. Ook verder is het een heerlijk zoeken naar de juiste weg. In deze uitvoering klinkt de sonate als een levenspad vol twijfels en cruciale vragen. Het Concert voor piano, viool en strijkkwartet van Ernest Chausson
is net zo’n dwingende reden om deze pracht-cd te kopen. Het zelden opgenomen werk is kamermuziek van het allerhoogste niveau dat met Faust, Melnikov en het even gedreven Salagon Kwartet klinkt alsof het speciaal voor u thuis in de huiskamer wordt gespeeld."
Klassieke Zaken Magazine 3/2017

"Een verstandige move, alleen al vanwege een meesterwerk dat Chausson in 1892 schreef. Het Concert voor piano, viool en strijkkwartet kent een ongebruikelijke bezetting en klinkt misschien daarom niet vaak in de concertzaal. Het stuk vergt in elk geval zes bovengemiddeld flexibele muzikanten. In ideale gevallen slaat een ervaren strijkkwartet de handen ineen met een soepel ingespeeld duo op viool en piano. Als de duopartners Isabelle Faust en Alexander Melnikov heten, spreken we van een paradijselijk koppel. De Duitse violiste en de Russische pianist namen eerder meesterlijke Beethovens, Schuberts en Brahmsen op. Voor Chausson spanden ze darmsnaren op de viool, pakten er een oude Érard-vleugel bij, en lokten het op authentieke instrumenten spelende Duitse Salagon Quartet naar de studio. Klinkend resultaat: pure weelde. Melnikov drentelt over de toetsen als een kind in de snoepwinkel; hier stuit hij op een nieuwe kleur, daar vindt hij een vers smaakje. De timbres van de strijkers wisselen van heiig tot gestaald. Aan het derde deel, met z'n hardnekkige pendelmotief, geven de zes musici een diepzinnige dimensie. Ook Chaussons leermeester César Franck kreeg gek genoeg een verkeersongeluk. Het rijtuig waarin hij zat, werd in juli 1890 geramd door een paardenbus. Franck raakte aan de sukkel en overleed een paar maanden later. De Sonate voor viool en piano stond toen al vier jaar op papier. Wie denkt het fameuze stuk te kennen, gunt zichzelf de bruisende, brutale visie van Faust en Melnikov."
Guido van Oorschot - Volkskrant *****

"Chausson Faust and the quartet…conjures and maintains a spellbinding, moonlit atmosphere. [Franck] equally impressive…[Faust] finds intense expressivity in restraint and emotional directness."
Gramophone Magazine - May 2017

"Gut strings and an Erard piano from around 1885 help to create the welcome impression that we are in a Parisian salon, listening up close. The Erard has a rich, woody depth of tone; play no louder than a whisper yet without losing eloquence is surely facilitated by the gentle plangency of her strings."
BBC Music Magazine - August 2017