Symphonies

Jaakko Luoma (bassoon) & Tapiola Sinfonietta, Jean-Jacques Kantorow

Het Tapiola Sinfonietta heeft een aantal veelgeprezen CD's opgenomen voor BIS met een repertoire van Rautavaara, Pärt en Shostakovich tot Saint-Saëns en Mozart. Op een van de meest recente uitgaven van het orkest, onder leiding van Jean-Jacques Kantorow, stond het klarinetconcert van Carl Maria von Weber op het programma, met Martin Fröst als solist. De bijdrage van het orkest aan het veelgeprezen resultaat werd opgemerkt door de recensenten, getuige de volgende beschrijving op website classicstoday. com: "perfecte begeleidingen: snel, gevoelig, textuur transparant en ritmisch pittig". Op deze schijf gaan Tapiola Sinfonietta en Kantorow terug naar Weber, opnieuw met de nadruk op werken van de jonge componist, van voor de roem die Der Freischütz zou brengen. De twee symfonieën - de enige werken in het genre die Weber componeerde - werden geschreven in een tijdsbestek van zes weken rond Nieuwjaar 1808, toen Weber verbleef aan het hof van de Graaf van Württemberg-Öls in Carlsruhe (tegenwoordig Pokój in Polen). De bezetting weerspiegelt de beschikbare krachten in het orkest van de graaf: naast strijkers en pauken kon Weber een beroep doen op een fluit, twee hobo's, twee fagotten, twee hoorns en twee trompetten. We mogen aannemen dat de blazers van uitzonderlijke kwaliteit waren, want deze werken bieden hun volop mogelijkheden om zich te laten zien. De symfonieën getuigen ook van de overgangsperiode van classicisme naar romantiek, vooral wat de orkestrale kleur betreft. De twee werken voor fagot en orkest op deze cd werden een paar jaar later gecomponeerd, speciaal voor Georg Friedrich Brandt, fagottist in het Münchense Hoforkest. Ze worden hier uitgevoerd door Jaakko Luoma, de voornaamste bassist van het Tapiola Sinfonietta, die ze de volle maat geeft van zowel flamboyante virtuositeit als lyrische zangerigheid.

Weber:
 Symphony No. 1 in C major, Op. 19, J50
 Symphony No. 2 in C major, J51
 Andante & Rondo Ungarese, Op. 35
 Bassoon Concerto in F major, Op. 75