Symphonies 35, 40 & 36 (2024)

Deutsche Kammerphilharmonie Bremen, Tarmo Peltokoski

De jonge dirigent Tarmo Peltokoski tekende in 2023 als jongste dirigent ooit een exclusief contract bij het beroemde muzieklabel Deutsche Grammophon. Zowel critici als publiek zijn over de hele wereld juichend enthousiast over de jonge Fin

"Kijk uit - hier komt een genie!" (Diapason) Als dirigent van drie meesterwerken van Mozart maakt het veelgeprezen jonge Finse fenomeen Tarmo Peltokoski zijn debuut als exclusieve Deutsche Grammophon artiest, waarover hij zegt: "Het is een luxe om Mozart uit te voeren met de Deutsche Kammerphilharmonie Bremen en om deze drie symfonieën op schijf te zetten is een droom die uitkomt." De Berliner Tagesspiegel schreef onlangs in een concertrecensie: "Peltokoski is een talent van de eeuw .... Zijn interpretatieve optredens lijken moeiteloos - dirigeren lijkt voor hem volkomen natuurlijk te zijn."

In januari 2022 werd Tarmo Peltokoski benoemd tot "Principal Guest Conductor" door de Deutsche Kammerphilharmonie Bremen, waarmee hij de eerste dirigent is die deze positie bekleedt in de 42-jarige geschiedenis van het orkest. Als jongste dirigent bij Deutsche Grammophon, geboren in 2000, dirigeerde hij op 22-jarige leeftijd zijn eerste complete Ringcyclus van Wagner tijdens het Eurajoki Bel Canto Festival.

In december 2022 werd Peltokoski benoemd tot muziekdirecteur van het Orchestre National du Capitole de Toulouse.

Mozart:
 Symphony No. 35 in D major, K385 'Haffner'
 Symphony No. 36 in C major, K425 'Linz'
 Symphony No. 40 in G minor, K550

CD van de Week - Radio 4

Recensies:
Het openingsdeel van de Haffner-symfonie (nr. 35) wordt in een zeer snel tempo gespeeld – zelfs de begaafde Bremen-strijkers hebben soms moeite om hun lijnen duidelijk te articuleren. De orkestrale balans is uitstekend, waardoor we veel innerlijke details horen. Het is een indrukwekkende lectuur, afgezien van de toegevoegde accenten van de paukenist (ongemarkeerde crescendo's/aanvallen met accenten), die in eerste instantie leuk zijn maar al snel afleidend worden. De innerlijke bewegingen zijn zeer bevredigend, met een spel van gevoeligheid en verfijning. Houtblazers en strijkers sieren herhaalde secties – Musicologische studies hebben bevestigd dat dit destijds een gebruikelijke uitvoeringspraktijk was, maar ik kan me geen andere uitvoering herinneren die het idee zo consequent omarmde. Hoewel sommigen het misschien overdreven vinden, moest ik er de hele tijd om glimlachen, terwijl ik wachtte om te horen wanneer en wat het volgende ornament zou kunnen zijn. Peltokoski bepaalt het ideale tempo voor de Finale en de pauken voegen minder versieringen toe – de Coda is bijzonder spannend. Er bestaat onmiskenbaar een chemie tussen dirigent en orkest.
theclassicreview.com

Dit is een opwindend debuut, hoewel iemand bij DG Peltokoski had moeten vertellen dat zijn lounge-jazzimprovisatie op het eerste deel van nr. 40, hoe ingenieus ook, in feite nog steeds een snor op de Mona Lisa schildert. En wil iemand er in godsnaam voor zorgen dat deze jongen, geboren in 2000, zichzelf niet opbrandt?
spectator.co.uk