Symphony no. 7

Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, Bernard Haitink

De Zevende Symfonie van Bruckner in een voorbeeldige interpretatie

"Bernard Haitink en het Beierse Radio Symfonie Orkest hadden een lange en intensieve artistieke samenwerking, die abrupt eindigde door zijn dood in oktober 2021. BR-KLASSIK presenteert nu uitstekende live-opnamen van concerten uit de afgelopen jaren die nog niet zijn uitgebracht. Deze opname van Bruckners Zevende Symfonie documenteert concerten uit november 1981 vanuit de Herkulessaal van de Residenz in München.

Sinds Haitink in 1958 voor het eerst een abonnementsconcert in München dirigeerde, stond hij herhaaldelijk op het podium van het Beierse Radio Symfonie Orkest - in de Herkulessaal van de Residenz of in de Philharmonie im Gasteig. De prettige samenwerking duurde meer dan zes decennia. Orkestmusici en zangers werkten net zo graag met hem als de geluidstechnici van BR. Als vertolker van het symfonische repertoire, vooral van de Duits-Oostenrijkse laatromantische periode, genoot Haitink wereldwijd groot aanzien. Ook de symfonieën van Anton Bruckner waren bij hem altijd in de beste handen. Voor hem was de hoorbaarheid van de klankarchitectuur van een muzikale compositie met haar gelaagde verweving het hoogste principe: extreme gevoeligheid van de klank gekoppeld aan een duidelijk gestructureerde interpretatie van de noten.

De première van Bruckners Zevende Symfonie was een onmiddellijk succes bij het publiek. Pas met dit krachtige werk bereikte hij, die al over de 60 was en roem en erkenning al lang ontzegd waren, de langverwachte doorbraak. Het sleutelwerk voor deze late triomf was de Zevende Symfonie, gecomponeerd tussen september 1881 en de herfst van 1883; het maakte de weg vrij voor een bredere acceptatie van zijn muziek. Een van de redenen voor het succes was dat Bruckner door de volgelingen van Richard Wagner was uitgekozen om de leemte op te vullen die was ontstaan door de dood van de meester uit Bayreuth in februari 1883. De Zevende Symfonie getuigt dus van Bruckners bewondering voor Wagner, die tot uiting komt in bepaalde overeenkomsten in de instrumentatie en melodie met de motieven van de Ring en in de expliciete toewijding van het centrale Adagio "ter nagedachtenis aan de zeer gezegende, geliefde onsterfelijke meester". De hommage is schrijnende begrafenismuziek, een daverend Wagner-epitaaf. De symfonie opgedragen aan Ludwig II van Beieren ging in première op 30 december 1884 door het Gewandhausorchester Leipzig onder leiding van Arthur Nikisch.

Bruckner:
 Symphony No. 7 in E Major