Faust symphony (1854 version) / Mephisto Waltz no. 1 (2024)

Orchestre Philharmonique de Liège, Gergely Madaras

Weinig literaire werken oefenden een zo sterke invloed uit op de Europese cultuur in de 19e eeuw als Goethes toneelstuk Faust. Hoewel verschillende belangrijke componisten zich erdoor lieten inspireren, lijkt Franz Liszt een bijzonder nauwe band met Goethes meesterwerk te hebben gehad. Hij kwam op het idee van een symfonie ‘in drie karakteristieke beelden’, elk gewijd aan een sleutelfiguur uit het stuk: Faust, Gretchen en Mephistopheles. In plaats van het verhaal van het stuk te vertellen, componeerde Liszt een psychologische verkenning van deze drie hoofdfiguren. Ook was hij een pionier in het gebruik van leidmotieven, dat wil zeggen korte muzikale ideeën die een karaktertrek onderstrepen of gevoelens oproepen, een proces dat zijn toekomstige schoonzoon, Richard Wagner, in zijn opera’s nog verder zou doorvoeren.

Het Orchestre Philharmonique Royal de Liège brengt onder leiding van Gergely Madaras de originele, puur instrumentale versie van de Faustsymfonie uit 1854. Dit gigantische werk wordt aangevuld met de eerste van de Mephisto Walsen, geïnspireerd door Nikolaus Lenau’s visie op de Faustmythe. Deze twee werken bieden twee heel verschillende perspectieven op Liszts intense relatie met het karakter van Faust, en in het bijzonder met dat van Mephistopheles, rond wie veel van zijn composities zijn gestructureerd. Het zijn sleutelwerken voor het begrijpen van Liszts esthetische project en de typische negentiende-eeuwse tendens naar een combinatie van kunsten.

Liszt:
Faust Symphonie, S 108 (1854 version)
Mephisto Waltz No. 1, S 110 / 2